โอ โอ้ อุณเรือน นะลูกเอย เพื่อนยาก เมื่อเจ้าจะจากพระมารดา ไปอยู่กับผัว จงสวนตัว
นะลูกหนา มันไม่เหมือนอยู่กับมารดา เจ้าจงอุส่าห์สงวนตัว
เกิดเป็นมนุษย์ มันยากที่สุด ก็เพียงเมียผัว จะมังจะมี จะดีจะชั่ว ก็เพราะผัว นี่แหละสำคัญ
บางคนมีผัว ที่ชั่วที่ช้า ต้องตีต้องด่า กันทุกวี่วัน ต้องอย่างต้องร้าง กันกลางคัน เจ้าอย่าเอาเช่นนั้นมันมิดี
เจ้าจงอุส่าปฏิบัติ พระภัศดา อย่าให้ต้องด่า นะลูกเอยต้องตี เขาว่าสิ่งใดที่ไม่ดี แล้วแม่เนื้อถี่เจ้าอย่าขืนทำ บางคนมีผัวเมามัวสุรา สนุกเฮฮาทุกคืนทุกค่ำ เล่นไพ่ถั่วโป ไฮโลประจำ ลางคืนนั่งคลำ แต่กุ้งปลา บางรายพร้อมใจ ไปทั้งครอบครัว พร้อมลูกเมียผัว สนุกนักหนา ลูกแทงน้ำเต้า พ่อเจ้านั่งดู ยักไปแทงไก่ปู เปิดดูโห่ฮา
เจ้ามือรวบหมด เลยอดสุรา ฝ่ายข้างมารดา ยักแทงดูที แทงไปแทงมา ลูกค้าย่ำแย่ เฝ้าแต่แลๆ ทำอย่างไรดี
หมดทุนหมดรอน กลับบ้านนอนเถอะพี่ ลูกน้อยเต็มทีอดหลับอดนอน บางคนเล่นไผ่หยากได้แรงนัก ลูกน้อย
ขวางตักหนุนขาต่างหมอน จะหนาวจะเย็นแม่เล่นไผ่ก่อน โอ้แม่ลูกอ่อน อาวรณ์จังเลย นี่แหละอุณเรือน
อย่าเหมือนอย่างนี้ จงสร้างความดี นะลูกสาวเอ้ย เวลาเจ้านอน อย่านอนก่อนผัว เราเป็นครอบครัว เจ้าอย่าทำเฉย
จงกราบสามีสามทีลูกเอย ลูกอย่างเฉยเมย มันไม่เป็นการ เป็นกิจประจำ ตามคำแม่ว่า เชิดหน้าชูตาทั่วทุกถิ่นถาน
เป็นแม่ศรีเรือน ใครจะเหมือนนงคราน ลูกสาวท่านก็จงจำใส่ใจ
วันโกณ วันพระ เจ้าจงละกิเลศ อย่าได้ร่วมเพศพิศมัย เป็นสูรย์ เป็นจันทร์ นั้นจำใส่ใจ จงรักษาไว้ ซึ่งพรหมจรรยา วันตรุสสงกราณ โบราณก็ห้าม เรื่องเมถุนธรรม นะลูกสาวหนา อีกทั้งวันเกิด กำเนิดลูกมา
จำคำมารดา นั่งว่าให้ฟัง ถ้าใครทำได้ เป็นคนประเสริฐ เป็นหญิงล้ำเลิศ เกิดจากสวรรค์ เป็นสุงเป็นศรี
สวัสดีนิรันดร์ เหล่าเทพเทวัน ลงมาบูชา
ดูยากที่สุด มนุษย์สมัย ถ้าหากพอใจ แล้วทำทุกท่า ปล่อยตามกิเลศ เป็นเหตุจูงพา จงะหมดราคา
มีแต่ราคี
บางคนนอกใจ ซ่อนมือใต้ผ้า เหมือนนางโมห์รา ก็สิ้นราศรี ส่งด้ามให้โจร ผัวตนไม่อยากใยดี
จับคมราวี จึงสิ้นชีวา หญิงกาลีเจ้ามารยา จนผัวตกยาก ลำบากถึงชะตาขาด ฟังแล้วอนาถ ไหมละคุณขา
ผู้หญิงใจสอง อย่าครองวิวาห์ ได้ลูกเกิดมาจะเป็นอการะณีย์ ไม่มีความสุข ในยุคสมัยเพราะความพอใจ
จึงเป็นอย่างนี้ เกิดความยุ่งยาก ลำบากเต็มที ทิ้งประเพณีที่ดี มาแต่โบราณ หลงบัณฑิต คิดเอาประโยชน์
ไม่เล็งเห็นโทษ ประโยชน์ที่เป็นแก่นสาร บ้านเมืองยุ่งยาก ลำบากอยู่นาน เป็นรัฐบาล ไม่นาน ต้องยุบสภาฯ
วันพุธที่ 24 มีนาคม พ.ศ. 2553
คำพ่อ คำแม่
ป้ายกำกับ:
คำพ่อ คำแม่
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น