อนิจจาคนไข้แม้นร้ายญาติ น่าอนาถนอนเดี่ยวเปลี่ยวหนักหนา
แม้นมีใครใดเยือนสองเดือนกว่า มองซ้ายขวาข้างเคียงเตียงถัดไป
มีคนมาเยี่ยมเยือนอยู่เพื่อนไข้ หญิงและชายทักหาอยู่ปราศรัย
ส่วนข้านี้นั่งนอนจนอ่อนใจ ยามเพื่อนไปมีแต่ลูกความผูกพันฑ์
ลูกอยู่เฝ้าเช้าเย็นได้เห็นหน้า ได้พึ่งพาใช้สร้อยคอยช่วยฉัน
เมื่อยามไข้ได้เห็นลูกความผูกพันฑ์ ทุกคืนวันไม่ร้างไปห่างไกล
เมื่อยามนอนพ่อนอนบนเตียงไข้ ลูกนอนใต้ข้างเตียงเพียงอาศัย
อยู่กับพื้นเยือกเย็นหน้าเห็นใจ โอ้ผู้ใดจะเมตตาลูกข้าเลย
ยามเมื่อทุกข์ลูกก็ทุกข์อยู่ด้วยพ่อ ไม่ย่อท้อน้ำใจคระไรเลย
ยามเมื่อสุขก็สุขกันตามเคย ไม่บ่นเลยน้ำคำนี่น้ำใจ
อันญาติมาเยือนเพื่อนเยี่ยมไข้ ก็ความหมายญษติมิตรพิศมัย
ยามคิดถึงรักห่วงโอ้ดวงใจ ฝากอาลัยยามป่วยด้วยเมตตา
บ้างหยิบยื่นเงินทองของมาฝาก ทั้งลมปากคิดถึงคนึงหา
ด้วยนับถือหรือรักรู้จักมา เขาเมตตารักใคร่ได้เยี่ยมเยือน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น