รู้แล้วโลภะคือตัวตัญหา โมหะเสมือนปิดตา เป็นอวิชชา ไม่รู้ชั่วดี อีกทั้งความโกรธ
ชั่วโฉดที่ในโลกีย์ พยาบาทก็อาจมี เวรมณีเสียเถิดนะคุณ
ชาติหน้าถ้ามีเรานี้มิต้องวิตก กรรมเป็นชนก ชูยก มิต้องเดือดร้อน
เพราะสร้างกุศล ต้นทุนสุขนิรันดร ไม่ต้องอาวรณ์ แน่นอนในกุศลา
กุศลา ธัมมา กุศลให้ผลเป็นสุข ไม่มีความทุกข์ เพราะเบื้องกิเลศ ตัญหา
ให้หมดสิ้นไป จากในอารมณังวา ตั้งมั่นในอุเบกขา เป็นอับปนา ตั้งจิตมั่นคง
เอก์คคตาจิต ชีวิตไม่คิดหวั่นไหว ปล่อยวางทุกสิ่งหมดไป อย่ายึดไว้จะกลายเป็นหลง
มุ่งมัชฌิมา ก้าวหน้าตามพระพุทธองค์ สติปัฎฐานคง ก็จะไม่หลง หมายตรง
สูพระนิพพานฯ
โมหะครอบงำ จะนำให้เดินหลงทาง จะคิดจะทำทุกอย่างถ้าอาจพลาดทาง
แล้วใครเกื้อหนุน จงสร้างความดี พี่น้องหมายปองส่วนบุญ สร้างกุศลไว้เป็นต้นทุน
จะกอบการรุณ ชั่วนิรันดร
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น